0
Terug naar overzicht

Inloophuis: een fijne plek voor kankerpatiënten en hun naasten

05/04/2017
Redactie
Delen:
Inloophuis: een fijne plek voor kankerpatiënten en hun naasten

Soms voel je aan iedere vezel van je lijf: dit is goed! Dat overkwam mij toen de deur automatisch openging bij het Adamas Inloophuis in Nieuw Vennep. Een inloophuis voor kankerpatiënten en hun naasten. Het vertrouwde gevoel kwam door de vriendelijke gastvrouw die naar me toekwam en de fijne sfeer van het huis. De aankleding van alle ruimtes in het huis maakte het af.

Vrijwillige gastvrouw

Het is alweer twee jaar geleden dat ik daar voor de functie 'vrijwillige gastvrouw' solliciteerde. Voor de coördinator met wie ik het gesprek had was dit een mogelijkheid om te zien of ik geschikt was, en voor mij of ik me als vrijwilliger aan dit huis wilde verbinden. Dit zat aan beide kanten goed en tot op de dag van vandaag, kan ik alleen maar zeggen dat ik hier geen seconde spijt van heb gehad.

Inloophuis voor kankerpatiënten

Het bijzondere verhaal achter dit inloophuis voor kankerpatiënten en hun naasten is, dat het is opgericht door Lily Nieuwenhuizen die zelf door borstkanker werd getroffen. Omdat ze geen plek kon vinden waar ze met haar verhaal, haar verdriet en onzekerheden naartoe kon, heeft ze mensen om zich heen verzameld en haar idee verwezenlijkt. Dit fijne huis is het resultaat van een gemis. Wat een geluk voor alle mensen die daar nu ook naar op zoek zijn!

Een luisterend oor bieden

Ik besefte wel, dat het werken in dit huis niet eenvoudig zou zijn, want de voordeur gaat hier onvoorwaardelijk open voor mensen die te maken hebben met kanker. De gasten waar wij klaar voor staan zijn volwassenen en kinderen die zelf kanker hebben of hebben gehad en iedereen die daarnaast staat. Dus ik zal een luisterend oor bieden aan mensen waarvan het leven voor altijd is veranderd.

Lieve collega's

Intussen weet ik dat dit me goed lukt en dat ik het iedere week fijn vind om iets te kunnen betekenen voor een ander. Toch lukt dit niet zonder mijn lieve collega’s en de veiligheid die wij voelen om onze ervaringen te kunnen delen. We zorgen goed voor elkaar, delen veel, ondersteunen waar nodig en maken ook lol. We zorgen er samen met de coördinatoren voor, dat we altijd weer met een goed gevoel naar huis gaan.

Lotgenotengroep en professionele hulp

Iedereen die hier over de drempel komt zal ontdekken dat er naast een kopje koffie of thee, veel mogelijkheden zijn om even te vergeten, te verdiepen of gewoon even te zijn. Dit kan door deel te nemen aan creatieve of verdiepende workshops, yoga en massages. Voor iedereen is er een lotgenotengroep die aansluit bij wie je bent en wat je nodig hebt. Als de hulpvraag verder gaat dan wat wij als gastvrouw of -heer kunnen bieden, dan is professionele hulp door therapeuten die aan het huis zijn verbonden mogelijk.

Een enorme verrijking

In de afgelopen twee jaar heb ik veel gasten een luisterend oor geboden, kopjes koffie geschonken en welkom geheten. Inmiddels ben ik samen met een therapeut een vast gezicht voor de nabestaandengroepen en koffieochtenden. Hier bieden we deze lotgenoten een mogelijkheid om erkenning en herkenning bij elkaar te vinden en ervaringen en onzekerheden te delen. Omdat ik in het dagelijkse leven mensen coach, zie ik het werken in dit huis als een enorme verrijking.

Verdriet en eenzaamheid

Natuurlijk is dat soms heftig, want je krijgt met veel verdriet en eenzaamheid te maken. Je leert over alle facetten van rouw en de processen die met kanker te maken hebben. Zoals het ontdekken dat je ziek bent, horen dat je vrouw of moeder uitbehandeld is, ziek worden door chemo of bestraling, verandering van uiterlijk door haarverlies of het kwijtraken van gewicht. Hoe moet het straks? Kan ik nog werken? Houdt mijn partner nog wel van me? Kan is straks nog genieten? Hoe moet ik nu verder zonder hem of haar? Toch is er naast verdriet plezier. Aan de koffietafel wordt er over de dagelijkse dingen gesproken en worden er mooie verhalen gedeeld. De gasten noemen ons huis een warm bad waar ze onvoorwaardelijk welkom zijn. Een plek waar ze hun verhaal altijd kwijt kunnen.

Ruwe diamant

Een inloophuis is echt een fijne plek voor de mensen en hun naasten die met kanker te maken krijgen. Ik hoop dat mijn verhaal ertoe bijdraagt dat mensen die bovenstaande nodig hebben, wat eerder de weg vinden. Adamas is het Griekse woord voor diamant. Onze missie is om de ruwe kanten van verdriet en verlies weer wat glans te geven door oprechte aandacht te geven. Met als doel de gasten genoeg vertrouwen en kracht te geven, waardoor ze het huis verlicht weer kunnen verlaten.

Delen:

Reacties (3)

Reactie van Olga Bouwens op 14 jun. 2018 08:06
"Beste Lenie, Wat een vervelend verhaal. Ik zet je vraag even door aan het Adamas. Wellicht weten zij of er in jouw buurt een dergelijk huis is. Ik heb jouw emailadres aan ze doorgestuurd. Sterkte!"
Reactie van Lenie Streutker-Fransen op 12 jun. 2018 11:43
"Mijn man heeft alvleesklierkanker. Vorig jaar juni de diagnose. Donderdag de uitslag van de scan. Wij vrezen dat de tumor niet meer stabiel is. Is er een inloophuis in Enschede. Ik heb daar veel behoefte aan."
Reactie van Will Mulder op 17 apr. 2017 01:53
"Dit klopt helemaal. Wij kwamen voor het eerst bij het Adamas huis toen wij te horen hadden gekregen dat mijn lieve vrouw longkanker had en niet meer te genezen was. Ikzelf had ontzettend veel moeite met het idee om haar te verliezen. Op aanraden van de assistente oncologie kwamen wij bij het Adamas huis. Het hielp mij alleen al er over te praten dat mijn vrouw zo ziek was en dat zij zou gaan sterven. Nadat mijn vrouw was overleden op 31-08-2016 ben ik weer na het Adamas huis gegaan om me hart te luchten en toen kwam ik op aanraden van een van de gastvrouwen bij de nabestaande groep. Tijdens deze bijeenkomsten met lotgenoten kwam ik er achter dat wij het allemaal hetzelfde beleefde maar ook dat het een verbond gaf om samen te zijn met mensen die je begrepen wat je voelde omdat zij precies hetzelfde voelde. Het waren de dagen waar je na uit begon te kijken om weer samen te zijn. Wat vond ik het jammer dat de serie voorbij was. Gelukkig kunnen wij elkaar nog steeds een keer in de maand ontmoeten op de eerste dinsdag van de maand. Maar we hebben ook zo een band gekregen dat we tegenwoordig met elkaar mailen hoe het met ons gaat. Dit zijn kleine stapjes na heling zoals ik het noem waardoor je ook weer gaat functioneren. Ik ben ontzettend blij met het Adamas huis omdat zij er zijn met een luisterend oor op momenten dat je het nodig hebt en je kunt zonder afspraak iedere dag van maandag tot vrijdag binnen lopen. De koffie of thee staat altijd klaar en er is altijd wel iemand die na je wilt luisteren of met je wilt praten en het maakt niet uit over wat al is het over het weer het kan daar. Ik ben jullie allen die daar zijn ontzettende dankbaar voor jullie hulp. Ook het doorverwijzen na andersoortige hulp die jullie zelf niet konden geven. Ik krijg langzaam aan mijn leven een beetje op de rit ook al is het verdriet nog steeds ontzettend groot."

Reactie plaatsen

RememberMe

Voor een afscheid met een gekleurd randje