Gedichten

Weet je, ik ga het heelal herscheppen,
met de planeten als bouquet.
Om jouw allermooiste ster,
in het midden neer te zetten.

Elke avond ga ik kijken.
Stuur ik jou een regenboog.
Zodat je weet dat ik je mis,
omdat jij bij mij vandaan vloog.

Ik ga de hemel ook verplaatsen.
Op aarde is nog een plekje vrij. 
Jouw afdruk in mijn hart,
blijft dan voor eeuwig dichtbij.

Elk moment ga ik omarmen.
Geef ik jou een warme lach.
Zodat je weet dat ik je liefheb,
zoals die allerlaatste dag.

Ik herschep mijn aards bestaan.
Met daarin een bijzondere plaats.
Waarin jij altijd aanwezig blijft,
terwijl het leven verder gaat.

Karin Anbergen

Een geur, een bloem, een lied
verzachten het gemis en verdriet.
Op de meest onverwachte momenten
brengt het je steeds weer terug bij mij.
Door al deze dingen blijf je altijd dichtbij.
Het lijken wel seintjes van jou...
Ik wil het gewoon graag geloven,
omdat ik nog steeds van je hou.

Ilone Krukkert

Dikke droppen drommen samen
tot een donderwolk verdriet.
Mijn blik verduisterd door de tranen,
die hij -verzadigd- plots vergiet.

Toch zal het mij nooit werkelijk deren,
het heeft me immers ook iets gebracht.
Want elke bui weet mij te leren;
ik ben zoveel sterker dan ik dacht.

Caroline Duisings

(BalansDans)

Onder een dak van miljoenen sterren
gekoesterd in het licht van de stralende maan
lees ik duizenden berichtjes 
en hoor ik fluisterend jouw naam.

Iedere ster brengt zo zijn boodschap
aan herinneringen mee.
Aan de dagen die we hadden
en de dingen die je deed.

Elk signaal omarm ik met blijdschap
ook al is het nog zo klein.
Want het zegt me met zoveel liefde
dat je altijd in mij zult zijn.

Karin Anbergen