0

Acceptatie van het onvermijdelijke

Acceptatie van het onvermijdelijke

Hoe neem je afscheid
Je wilt het gewoon niet
Je wil dat alles blijft zoals eerst
Het doet zo'n verdriet
Het vereist zoveel innerlijke kracht
Het lijkt onwerkelijk 
Ook al weet je dat het gaat gebeuren
Het komt toch altijd nog onverwacht
Maar het leven gaat door
Jij moet verder gaan
Het leven bestaat nu eenmaal
Uit een lach en een traan
En jij zult vechten met je emoties
Om rechtop te blijven staan
Het leven komt en gaat net als eb en vloed
Het doet zo zeer...
Daarom zie je de lichtpuntjes even niet meer
Als de mist uiteindelijk verdwijnt komt het na een tijd
Echt wel weer goed
Dan weet je dat deze ervaring nu bij je leven hoort
Dan krijg je weer kracht
en levensmoed

Ilone Krukkert

Acceptatie van het onvermijdelijke
RememberMe

Voor een afscheid met een gekleurd randje