Soms kijk je ineens in ogen
die op haar ogen lijken...
Soms zie je handen als die van haar...
Soms zie je mensen die de leeftijd hebben,
die zij nu zou zijn...
Soms ben je bang haar stem te vergeten...
Al deze herinneringen zijn ook troostmomenten.
Ze verzachten het verdriet en de pijn
van de wetenschap dat je nooit meer bij ons zult zijn...
Soms hoor je haar favoriete muziek,
of ruik je haar lievelingsbloemen
Soms mis je een mening of goede raad die ze je zou geven
En al deze dingen houden haar voor altijd in onze gedachten
Voor altijd in ons hart,
En voor altijd in ons leven!
Ilone Krukkert
