Als ik kon dan…
Kroop ik op mijn knieën
naar China en weer terug.
Dan legde ik alle wegen aan
bouwde ik een brug.
Als ik kon dan…
Vloog ik naar de sterren
en klom ik naar de maan.
Dan liet ik de zon weer schijnen,
de tijd liet ik even stilstaan.
Als ik kon dan…
Zocht ik bij de regenboog,
tussen de wolken en de lucht.
Dan vond ik je in de hemel
en haalde je terug.
Maar wat ik wil dat kan ik niet.
Ik moet je laten gaan.
Ik heb de leegte te accepteren.
Met jou bij mij vandaan.
De leegte mag ik vullen.
Ik vervolg mijn weg en ik vertrouw
en elke stap die ik verder maak
blijf ik verbonden met jou!
Karin Anbergen
