Huil niet meer om mij...
Ik ben toch nog steeds bij jou.
Ik vlieg op lichte vleugels
en zweef op de kracht van de wind.
Wees niet meer verdrietig.
Ik blijf in liefde bij jou.
Weet dat jij mij altijd weer
in herinneringen vindt.
Je denkt er is een leegte,
je denkt er is verdriet,
en je denkt dat ik jou
voor altijd achter liet.
Je voelt de kou en eenzaamheid,
je voelt de duisternis,
en je voelt de beklemming
van kou en groot gemis.
Maar ik ben nog altijd bij je.
Kom pak het leven weer op,
dan zul je merken dat ik mij
in elk moment verstop.
In de kriebel van een lach,
in de streling van een veer...
Ik ben nog altijd bij jou,
kom probeer het eens een keer…
Karin Anbergen
