Mijn hart brak niet
Het scheurde
Machteloos
Moest ik het laten gebeuren
Mijn hart verwond
Het ratelde door pijn
Ik zou nooit meer
Dezelfde kunnen zijn
Toen vloog er een vlindertje
Hoorde ik een lied
Het troostte mijn wezen
Verminderde verdriet
De regenboog met kleuren
Een veertje in de wind
Een vleugje van een geur
Van een fijne herinnering
Het zijn de kleine tekentjes
Die steeds weer worden gegeven
Een sprankel van de andere zijde
De verbinding is gebleven
Karin Anbergen
