Ik ontmoet je in vele verhalen,
maar had je graag werkelijk gekend.
Zoals je kleur gaf aan het leven,
een zonnestraal op elk moment.
Herinneringen komen boven
verteld met een glimlach en een traan.
Jouw afdruk wordt langzaam verweven,
zal ook in mijn hart verder voortbestaan.
Nooit gekend en toch verbonden
door de lijn die ik in handen kreeg
met het ritme van de dag
die voor de toekomst meebeweegt.
Jouw liefde zal nooit verdwijnen,
blijft gekoesterd en verwarmend.
Het leidt naar nieuwe levenswegen
waar vertrouwen weer wordt omarmd.
Karin Anbergen
