Als je Marian Schutte foto’s laat maken bij afscheid en uitvaart, resulteert dat in meer dan alleen een fotoreportage. Met oprechte betrokkenheid wordt samengewerkt aan een persoonlijk fotoboek van de uitvaart. “Ik wil het verhaal in beeld brengen”, legt de fotografe en schrijfster uit.
Persoonlijk contact
Wanneer Marian wordt benaderd door familie van de overledene of door een uitvaartverzorger volgt er een persoonlijk gesprek. “In dat gesprek praat ik intensief met de betrokkenen en kijk ik waar ik de familie mee kan helpen. Soms is een telefoongesprek al genoeg.” Marian leeft zich in en speelt zo veel mogelijk in op de wensen van de nabestaanden. “We spreken alles door. Ik merk dat mensen het fijn vinden dat ik mij openstel zodat we in de periode voor en na het afscheid tot een mooi resultaat kunnen komen.”
Ik wil mensen iets geven waardoor ze niet angstig zijn om terug te kijken op de dood en het afscheid.
“Ik heb ook uitvaarten waarin ik stil en op de achtergrond ben. Maar over het algemeen ben ik een heel 'nabij' persoon. Dat voelen mensen en dat wordt gewaardeerd. Families kunnen hun verdriet met mij bespreken.” Marian voelt aan wat de behoefte is van de nabestaanden. “Ik zie de menselijke verhoudingen en daar houd ik rekening mee.”
De allerlaatste tranen
Het persoonlijke contact zorgt ervoor dat Marian eigenlijk meer is dan een fotografe. “Ik ben er vaak tot het laatst bij, zelfs als de uitvaartondernemer al afscheid heeft genomen. Bij het graf of de crematie en tot slot bij het leveren van het boek. Ik zie de allerlaatste tranen.” Marian merkt dat nabestaanden dat prettig vinden. “Ze vinden het fijn als ik bij hen thuis kom om het boek af te leveren. Dan kunnen ze nog eens hun verhaal doen.”
Niet zomaar een fotoreportage
Marian maakt meer dan een boek met louter foto’s erin. “De essentie is dat mensen voelen: ‘hier hebben we wat aan.’ Het is niet zomaar een reportage waarin je foto’s bekijkt. Ik maak een toegankelijk boek dat je op schoot kan leggen en dat bekeken en gelezen mag worden. Het resultaat is altijd weer anders. Bij een oude dame kies ik een andere stijl van fotograferen en opmaak dan bij jonge mensen. De details, die doen er toe. Een foto van het flesje parfum van oma, de voetbal op de kist van een jongen. Maar wat overal hetzelfde is, is dat mensen er altijd blij mee zijn. Een mevrouw die haar zoon en haar moeder kort na elkaar verloor, zei me onlangs: ze staan naast elkaar, hun foto’s en de boeken. Ik durf door de boeken gemakkelijker terug te kijken en mijn verdriet toe te laten.”
Een persoonlijk fotoboek van de uitvaart
In het boek verwerkt Marian alles wat het afscheid waardevol maakt: De rouwkaart, de muziek en (delen van) de woorden die op de uitvaart zijn gesproken. Ze maakt foto’s van opbaring tot condoleance. “Dat vinden mensen ook fijn. Die ontlading en de gesprekken direct na de dienst of plechtigheid, daar willen mensen ook beeld van hebben. Soms verwerk ik foto’s van vroeger in het boek. Ieder boek is dan ook uniek. Een op maat gemaakt document om vaak in terug te kijken en te lezen. “Soms lever ik er een kleiner exemplaar bij, voor in de handtas. En wat steeds vaker gebeurt: mensen bestellen boeken bij, voor familie en vrienden. Bij grotere bestellingen stel ik voor een kleiner boek in magazineformaat te maken.” Bovendien geeft Marian aan dat er altijd nog gelegenheid is om iets aan te passen. “Ik maak het boek zoals ik denk dat het voor de familie het mooist is, maar het is niet 'mijn' product, het is van de familie.”
Hoe het begon en waarom
Haar werk als uitvaartfotograaf begon toen Marian werd gevraagd foto’s te maken bij het afscheid van een jonge man die was omgekomen bij een tragisch ongeluk. “Het was een samenkomen van heel veel vrienden en familie en ik voelde meteen dat ik op mijn plek was. De uitvaartverzorger was ook gecharmeerd van mijn werk en ik werd daarna regelmatig gevraagd. Inmiddels heb ik op verschillende plekken in Brabant, maar ook in het midden van het land, uitvaartverzorgers die mij weten te vinden.” Wat vindt Marian het mooiste aan haar werk? “Ik wil mensen iets geven waardoor ze niet angstig zijn om terug te kijken op de dood en het afscheid.” Als dat is gelukt, is de missie voor Marian geslaagd. “Ik denk diep van binnen dat ik wil troosten. Niet dat ik dat ooit heb bedacht, maar het voelt als een innerlijke drijfveer.” Bovendien: “Je hoeft het afscheid niet weg te stoppen. Het is juist mooi het diep te kunnen beleven. De mensen van de uitvaartzorg helpen daar bij. Ik vind die samenwerking altijd heel bijzonder, en ik maak er graag deel van uit!”
Gedichten en teksten
Naast een persoonlijk fotoboek kan je bij Marian terecht voor teksten voor bijvoorbeeld de rouwkaart. “Ik dicht al mijn hele leven en toen ik dat aan iemand in de uitvaartzorg vertelde, vroeg zij me een tijdje later of ik een familie wilde helpen met een persoonlijke tekst voor op de rouwkaart. “Ik schrijf gepersonaliseerde gedichten en teksten. Niet de geijkte, standaard teksten maar woorden die van toepassing zijn en recht uit het hart.” Alles wat Marian doet voor nabestaanden heeft als achterliggende gedachte: “Bijdragen aan het realiseren en tastbaar maken van het afscheid. Je hoeft er niet voor weg te lopen of er angstig voor te zijn. Het boek en de teksten helpen om er goed op terug te kijken.” Het moge duidelijk zijn dat Marian Schutte een bijzonder betrokken fotografe en schrijfster is die je met een gerust hart toe kunt laten op een afscheid of uitvaart. Neem gerust contact op met Marian als je vragen hebt, of bekijk haar website voor meer informatie.
Reacties (2)