Foto’s kunnen veel betekenen voor mensen op leeftijd

Wanneer ik vertel over mijn beroep als afscheidsfotograaf merk ik dat het gesprek al vrij snel over uitvaarten gaat van relatief jonge mensen. Overleden kinderen, ouders die jong zijn gestorven, te vroeg geboren baby’s. Dat zijn situaties waarbij mensen zich voor kunnen stellen dat het heel nuttig en troostvol kan zijn om daar foto’s van te laten maken. Maar vaak gaat het dan niet over mensen die op late leeftijd overlijden. Typisch eigenlijk.

In de loop der jaren dat ik dit mooie werk doe, merk ik dat ik vaak juist persoonlijk geraakt word bij uitvaarten van oude mensen. Zeker wanneer er nog een partner in leven is. Hoe aangrijpend is het om te zien hoe deze afscheid moet nemen van zijn of haar levenspartner, na een mooi leven waarin ze altijd al bij elkaar geweest zijn. Heb ik bij wat jongere mensen vaak het idee dat er nog een nieuwe start mogelijk is, bij bejaarde mensen bekruipt me het gevoel: 'Ach jee, hoe moet dit nu verder?’

Vader wordt vergeetachtig

Ik herinner mij nog goed de uitvaart van een 82-jarige vrouw. De oudste zoon legde uit waarom de familie mij gevraagd had om de uitvaart vast te leggen. “Vader is vergeetachtig aan het worden. We willen graag dat hij later terug kan kijken en kan zien dat zijn vrouw een mooie uitvaartdienst heeft gehad.” Toen de vader de ruimte inkwam waar zijn vrouw opgebaard was barstte hij in tranen uit. Dat was een aangrijpend moment.

Ik heb niet alleen de uitvaart zo volledig mogelijk vastgelegd, maar ook vele mooie portretten gemaakt van zijn vrienden en familie. Zodat hij later goed kon zien wie er allemaal waren geweest. Dat leverde een prachtig fotoalbum op.

Terugkijken

Drie jaar later belde zijn dochter op dat hij was overleden. Weer vroeg de familie mij om foto’s te komen maken. Tijdens de afscheidsbijeenkomst werd duidelijk dat de man dement geworden was. De dochter vertelde dat haar vader de laatste maanden erg achteruit gegaan was. Het enige dat echt fijn was om te doen was om met hem het fotoboek van moeders uitvaart te bekijken. Keer op keer wees ze hem alle dierbare vrienden en familieleden aan en benoemde ze. “Ook zag vader dat zijn vrouw een mooie uitvaart heeft gehad. Dat gaf veel rust.”