Wat kun je zeggen tegen iemand die een kind is verloren?

Een nachtmerrie voor iedere ouder: je kind verliezen. Tijd heelt zeggen ze vaak, maar rouwen om je kind gaat eigenlijk nooit echt over. Dit maakt het ook een lastige en gevoelige kwestie voor naasten. Vaak weet je de juiste woorden niet te vinden om medeleven te tonen. Je wilt in een situatie als deze namelijk niemand kwetsen, dus wat kun je dan zeggen tegen iemand die een kind is verloren? Wij geven een aantal tips.

Wat kun je zeggen tegen iemand die zijn of haar kind is verloren?

'Ik leef met je mee'

In de meeste gevallen weet je (gelukkig) niet hoe de persoon in rouw zich voelt. Het vinden van de juiste woorden kan om deze reden erg lastig zijn. Maar het gaat ook niet altijd om de woorden die je gebruikt, maar meer om de steun die je biedt. Zolang je er maar voor degene bent. Zowel fysiek als emotioneel. Geef dus ook aan dat je niet weet wat je moet zeggen, maar wel enorm meeleeft. Zij begrijpen ook dat de juiste woorden niet altijd te vinden zijn. Erken in ieder geval het verdriet en de intense gevoelens.

'Ik zal je kindje nooit vergeten'

Of het kindje al is gestorven bij de geboorte of pas als tiener, het blijft hoe dan ook je kindje. Erken het kindje dan ook als je in gesprek bent met de ouders, noem zijn of haar naam. Hoewel hun kindje niet meer in leven is, zullen ze altijd aan hem of haar blijven denken. Het is een fijne gedachte om te weten dat ook anderen hun kindje niet vergeten.

'Als ik wat voor je kan doen, hoor ik het graag'

Dit advies gaat wel gepaard met de behoefte van de vader of moeder in rouw. Wanneer zij hun grenzen aangeven en liever even met rust gelaten willen worden, moet je dit ook accepteren. Maar, vaak gebeurt het ook dat mensen die in rouw zijn zich eerder terug trekken. Zij willen niet de sfeer verpesten of geen last voor iemand zijn. In dat geval is het fijn dat je zelf aan hen vraagt waar ze behoefte aan hebben. Misschien kun je ze wel ergens mee helpen. Denk bijvoorbeeld aan boodschappen doen, oppassen of simpelweg om de zoveel tijd even bellen of een berichtje sturen. Zo laat je zien dat je er voor hen bent.

'Ik weet natuurlijk niet wat jij voelt, maar ik kan mij voorstellen dat het verschrikkelijk is'

Zoals eerder al is aangegeven: als je zelf het verliezen van een kind niet hebt meegemaakt, weet je niet hoe het is. Zeg daarom ook niet dat je begrijpt hoe hij of zij zicht voelt. Zij zullen zich dan eerder niet gehoord voelen. Je kunt wel aangeven dat je het je kunt voorstellen, maar wanneer de ervaring zelf niet hebt gehad, vul dan ook geen gevoelens in.

'Neem je tijd om te rouwen'

Rouw is onvoorspelbaar en kent ook geen einde. Rouwen is een enorm persoonlijk proces, het is dan ook moeilijk om te voorspellen hoe het zal lopen. Maar bij zo een ingrijpend verlies, is er geen eindtijd. Laat dit ook vooral weten, het is normaal om op je eigen manier te rouwen en hier ook vooral de tijd voor te nemen.

'Voel je je er fijn bij om de mooiste herinneringen aan je kind te delen?'

Misschien is dit niet heel prettig om vlak na het overlijden te vragen, maar als je merkt dat de rouwende behoefte heeft om er juist over te praten is dit een goede vraag om te stellen. Herinneringen en ervaringen zijn natuurlijk ontzettend waardevol en soms kan het opluchten om deze te delen en naar boven te halen. Als mensen hier naar vragen, kan een ouder in rouw dit vaak erg waarderen.

'Heb je behoefte aan afleiding?'

In de eerste periode staat het hoofd van de rouwende ouder nog niet naar leuke dingen toe. Het komt vaak voor dat zij binnen willen blijven met hun verdriet en dat zij moeite hebben met het 'moeten' spreken van mensen. Maar, wanneer dit een negatieve werking heeft kun je eventueel voorstellen om samen tijd door te brengen. Steun kan alleen al je aanwezigheid zijn. Je hoeft niet altijd te praten, uitgebreid de situatie te bespreken. Vraag daarom of hij of zij behoefte heeft aan afleiding en stel dan wat leuks voor om te ondernemen. Sommige mensen willen - vooral na een intens verlies - gewoonweg afleiding. Even niet de donkere wolk bespreken. Terwijl anderen juist niets liever willen dan hun pijn bespreken. Weet jij niet waar je naaste behoefte aan heeft? Vraag dit dan.