De Eenzame Uitvaart: een poëtisch saluut

Elk jaar komen talloze mensen te overlijden zonder dat er iemand is om hun laatste momenten te delen of hun afscheid bij te wonen. Stichting De Eenzame Uitvaart eert deze individuen door middel van een sociaal en literair project dat een poëtisch laatste saluut brengt aan mensen die vaak buiten de samenleving vielen tijdens hun leven. Dit project, waarin poëzie fungeert als een vorm van respect en herdenking, staat symbool voor de erkenning van de menselijke waardigheid.

Een waardig en respectvol afscheid

De kern van de Eenzame Uitvaart draait om het schenken van een waardig en respectvol afscheid aan overledenen die het ontbreekt aan familie, vrienden of een sociaal netwerk. De gedachte erachter is dat elk individu de moeite waard is en het verdient om met speciaal voor hen gekozen woorden begraven te worden. Het concept is eenvoudig, maar krachtig: dichters schrijven voor elke eenzame uitvaart een persoonlijk geschreven gedicht en dragen dit voor tijdens de uitvaartplechtigheid. Het initiatief voor de Eenzame Uitvaart werd in 2002 genomen door de toenmalige stadsdichter van Groningen, Bart FM Droog en later overgenomen door de Amsterdamse F. Starik. In 2006 werd de Eenzame Uitvaart geformaliseerd in een stichting en breidde het werkgebied zich uit naar andere steden zoals Den Haag en Rotterdam. Stadsdichters in verschillende Nederlandse steden namen het op zich om eenzame overledenen op hun laatste reis te begeleiden. Vergelijkbare initiatieven ontstonden ook elders, zoals in Antwerpen, Leuven en Utrecht.

Hoe komt een persoonlijk gedicht tot stand?

Het proces van de Eenzame Uitvaart is als volgt: een dichter schrijft een speciaal gedicht voor de overledene, gebaseerd op beschikbare informatie over hun leven en achtergrond. Dit gedicht wordt vervolgens voorgedragen bij het graf of bij de kist. Daarna wordt het gedicht, samen met een kort verslag van de uitvaart, gepubliceerd op de website van de Eenzame Uitvaart.

Bron: De Eenzame Uitvaart