0
Terug naar overzicht

Nieuwsgierig naar wat komen gaat

12/10/2016
Redactie
Delen:
Nieuwsgierig naar wat komen gaat

"Mijn oom is 93 jaar en hij zal spoedig sterven." Met deze woorden opende degene die mij belde ons telefoongesprek. Hij bleek de neef van de 93-jarige. De oom en hij wilden een afspraak met mij maken om te praten over de uitvaart die over vermoedelijk een paar weken plaats zal vinden.

Bij zijn lieve vrouw Marietje

Eergisteren ben ik bij hen op bezoek geweest. De oom vertelde over zijn wensen ten aanzien van zijn uitvaart. Hij wil in het graf bij zijn vrouw. Zij overleed vier jaar geleden en keek mij vanaf een foto vrolijk lachend aan. En vanuit huis wil hij lopend naar de kerk gebracht. En vanuit de kerk lopend naar de begraafplaats. En hij wil dezelfde rouwkaart als zijn vrouw, waarvan ik inmiddels achterhaald heb waar ik die kaart kan bestellen. En geen zachte, ingedeukte bollen met kaas en ham. Wat hij wel wil, dat liet hij in het midden. Dat mogen neef en ik te zijner tijd bepalen. Wel gaf hij mee ‘poespas’ niet op prijs te stellen.

Dicht bij de dood

Hij had wat bespreekpunten op papier staan in heel grote letters. Die las hij voor met behulp van een felle zaklantaarn en een vergrootglas. "Maculadegeneratie," zo vertelde neef me, een oogziekte waarbij het zicht achteruit gaat. De oom kwam nogal opgewekt op me over. Ik vroeg hem hoe het voor hem is zo dicht bij de dood te zijn. "Daar heb ik geen moeite mee," zei hij. "Ik ben nieuwsgierig naar wat komen gaat."

Een mooie weg afgelegd

"Tot een paar jaar geleden reed ik nog auto. En dan keek ik wel eens in de achteruitkijkspiegel en dan zei ik tegen mezelf: ik heb een mooie weg afgelegd. En zo is het. De huisarts heeft me beloofd dat hij mij de laatste periode goed in de gaten gaat houden. Ik hoef geen pijn te lijden, de huisarts helpt mij met medicatie. Mijn twee neven zorgen goed voor mij. Als het kan zal ik thuis sterven en anders ga ik naar het hospice."

Klaar voor de finale

Toen ik naar huis reed overdacht ik het gesprek. Wat een mooie kennismaking. Deze 93-jarige is niet levensmoe. Hij accepteert wat er is en hij regelt wat hij wil regelen. En dan… gaat hij zijn weg. Dan vertrekt hij.

Delen:

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit artikel.

Reactie plaatsen

RememberMe

Voor een afscheid met een gekleurd randje